Ameliyathane Hemşireliği
Hastane çalışanlarının hemen hepsinin kabul edeceği gibi hastane birimlerinin en özeli, hemşirelimesleğini icra edenlerin en heyecan duyduğu ve başladıktan sonra asla vazgeçemeyecekleri birim... Peki bu birimin çalışanları bu birimin kıymetini ne kadar iyi biliyor ve ne kadar onu hakkediyor?...
Çalışmak demek sadece diplomanın verdiği hakları kullanmak ve para kazanmak demek değildir. Çalışmak demek, sadece gün içinde işini yapıp gün sonunda arkaya bakmadan eve gitmek demek değildir...
Çalışmak demek çok şeydir... Önce mesleğini sevmektir, hiç tanımadan, alışmadan ve görmeden ortamını... Aşık olmak demektir... Çalışmak demek, çalıştığın kurumun neresi olacağını bilmeden bütün muhtemel yerleri sevmek demektir... Çalışmak demek gerek atandıktan sonra gerekse özel bir hastanede, çalıştığın kurumu kendin yaratmışçasına sevmek, kuruma sonuna kadar bağlanmak demektir...
Hepimiz, gerek kendi meslektaşlarım olan hemşireler, gerekse diğer bütün meslek sahipleri... Hepimiz, hayatta ilk olarak sebepsiz birşeylere bağlanırız ve onu neredeyse gerçekten tek sahibi bizmişiz gibi savunuruz ve severiz... Sevgililerimizi ailelerinden kıskanır onlardan ayırırız, ilk okul günlerinizi hatırlayın mesela... Okulla ilgili bir yarışma olduğunda sanki okul değilde hepimiz bireysel olarak yarışıyormuşuz gibi, sanki kaybedince biz yıkılacakmışız gibi sonucu bekler ve gerekirse tezahürat ederiz, gerekirse ağlarız... Ortaokul veya lise yıllarınızı hatırlamaya çalışın... Hani okul maçları olurdu ve okul maçlarından sonra okula bir hakaret edildiğinde sanki bize hakaret edilmiş gibi kavga eder, bazılarımız (asla onaylamıyorum) kan dökmeye kadar giderdi... Üniversiteyi kazandığınız ilk günü ve mezun olurken ki son günü hatırlamanızı istiyorum... Hani hiç tanımadığınız bir şehirde, hiç tanımadığınız insanların arasında ilk kurduğunuz cümle olan "Nerdeyim ben, burada ne işim var?" cümlelerinden sonra, mezun olurken okulunuzdan bahsederken kurduğunuz "Bizim ya da benim okulda" ile başlayan cümlelerinize kadar... Nasılda sahiplenir ve bağrımıza evlat gibi basardık onları değil mi?
Arif olan anlar ma ben yine de arif olmayanlar için bir de yazaım... Çalışmak demek, o bağrınıza bastığınız okulların, sevgililerin, arabanızın, evinizin ve hayatta sizi o mesleğe getirene kadar içinizde yer edinen herşeyin sonucu olan o kuruma aynı eskisi gibi aşık olmaktır. Kurum yöneticilerini yine okullarınızdaki gibi, eskisi gibi anne baba olarak görmek, çalışan diğer herkesi kardeşiniz gibi görebilmektir. Okulda sınıf arkadaşlarınızın açıklarını kapatırdınız ya hani, gerekirse sınıfça disipline giderdiniz, işte aynı şekilde gerekirse bütün çalışanlar disiplin kuruluna sevk edilmektir çalışmak... Her ne ceza verirse versin müdürünüzü okul bittikten sonra çok özler ve ararsınız ve asla bitmeyecek bir saygı vardır içinizde; işte aynı şekilde sevmektir kurum yöneticilerini ve saygı duymaktır onlara çalışmak... Kurum ne kadar ilerler ise o kadar isminizin bir anlamı olur. Kurum ne kadar büyürse o kadar yeriniz sağlam olur... Ne kadar çok severseniz o kadar mutlu gidersiniz o kuruma, ve meslektaşlarınıza ve diğer iş arkadaşlarınıza ne kadar içten bağlanırsanı o kadar saygı görür, o kadar keyif zlırsınız çalışmaktan... Bu hep size kazandırır, siz bunu hemen farkedemeseniz de...
Olacaktır, her yerde olduğu gibi sizin kurumunuzda da haksızlıklar olacaktır, biz bunlara hata diyoruz... Her yerde benzer hatalar vardır... Bu hataları düzeltmeleri için fırsat verebilmektir bir kurumu sevmek... Bir şeyi değiştirmek istiyorsanız önce onu her haliyle sevebileceğinizi göstermelisiniz ki değişmekten korkmasın... Zorla, kavgayla dövüşle, itaatsizlikle vb. güz kullanma ile değiştirmek geçicidir ve yapılan değişiklikler anlamsızdır ve birgün gelip o değişiklikler bizim canımızı sıkar... Acele edilmiştir, sadece değişiklik olsun diye yapılmıştır... Bu en basite indirgenmiş bir örnektir iş hayatı için kurulabilecek...
Sonuç olarak, eğer gerçekten birşeylerin sahibi olmak istiyorsanız, önce çalıştığınız kurumun sahibi olmayı bilin... Çalıştığınız kurumun sahibi olabilmek için onu sevmek gerekir... Onu sevmek için, temiz bir yürek ile hergün işe gitmek gerekir... Bütün bunlar için gerçekten çalışmak gerekir...
Ameliyathane Hemşireliği, asla ama asla kurumundan nefret etmemeli, çünkü bütün hastanelerde ameliyathane farklı bir birimdir... Özgürdür, kendine özeldir, çalışanları herşeydir... Gerçek bir ekiptir...
Ali YILMAZ
Bezm-i Âlem Vakıf Gureba Eğitim Araştırma Hastanesi Ameliyathane Hemşiresi
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder